دخترانی که احساس می‌کنند خواستگار ندارند

شاید شما هم از آن‌دسته‌آدم‌هایی باشید که در اطراف خود دخترهای شایسته‌ زیادی را می‌شناسید که دم بخت هستند، اما به‌دلیل نداشتن خواستگار مناسب‌ هنوز مجردند.








به گزارش سایت دوشیزه به نقل از شهرآرا؛ قدیم‌ترها که افراد یک فامیل، محله و جامعه اعضای یک پیکر بودند و خود رادر قبال سرنوشت هم‌نوع‌ خود مسئول می‌دانستند، خانواده‌های دختران دم بخت را به خانواده‌های خواستگار معرفی می‌کردند، اما امروز جوانان خود تصمیم‌گیرنده شده‌اند و با کم‌شدن ارتباطات اقوام و آشنایان، رغبت به این کار نیز به دلایل مختلف، بسیار کم شده است.

دانشگاه یا مانع ازدواج؟
یک کارشناس دینی با اشاره به آغاز بهار ازدواج دختران در سن ١٥سالگی و کاهش خواستگار پس از این دوره می‌گوید: برخی دختران بنا‌به دلایلی در این سن تصمیم به ازدواج ندارند و ازدواج‌شان به تاخیر می‌افتد که‌ دلیل مهم آن، بهانه درس‌خواندن است. آن‌ها وقتی در سن مناسب ازدواج، که از ١٥‌سالگی آغاز و در بهترین حالت تا ٢٠سالگی ادامه می‌یابد، اقدام به ازدواج نمی‌کنند و خانواده‌ها نیز درس‌خواندن دختر را بهانه قرار می‌دهند‌ تأخیر در ازدواج را به‌دنبال دارد.

حجت‌الاسلام سیدمهدی واعظ‌موسوی بر نقش دانشگاه‌ها و افزایش میل به دانشجو‌شدن بر تأخیر در ازدواج تصریح می‌کند و می‌افزاید: اگر دختری پس از دیپلم، تن به ازدواج نداده باشد، می‌خواهد طعم حضور در کنکور و ورود به دانشگاه را نیز تجربه کند و تازه اینجاست که پس‌از ورود به دانشگاه، دیگر به خواستگار پایین‌تر از لیسانس راضی نیست و خانواده وی نیز پسری با تحصیلات و موقعیت مالی پایین‌تر را مناسب دختر خود نمی‌بینند.

نقش خانواده در تأخیر ازدواج
وی ادامه می‌دهد: در دو‌یا‌سه‌دهه‌گذشته، خانواده‌ای که پنج‌شش‌فرزند داشت، زودتر به تشکیل زندگی فرزندش رضایت می‌داد، اما امروزه تعداد فرزندان کم است و والدین، راضی به جدایی از فرزندان نیستند. همچنین اختلاط دختر‌و‌پسر در جامعه، جذابیت جنس مخالف را برای دختر کم کرده است؛ چراکه هر‌روز در معرض این ارتباطات قرار دارد و وسایل ارتباط جمعی جدید که در دسترس همگان قرار گرفته نیز مزید‌بر‌علت است.

حجت‌الاسلام واعظ موسوی می‌افزاید: برخورد نامناسب برخی‌ خانواده‌ها و اختلاف بین پدر‌‌و‌مادر نیز از دیگر‌عوامل دفع خواستگار است؛ اختلافی که ممکن است در تحقیقات، به خواستگار برسد.
این کارشناس دینی می‌گوید: دختران بیشتر از٣٠سال که هنوز ازدواج نکرده‌اند و تصمیم جدی برای ازدواج دارند، باید واقع‌نگر باشند و اگر ازدواج را یک اصل می‌دانند، باید برای داشتن یک شریک زندگی خواسته‌هایشان را تقلیل دهند.

بازگشت به سنت‌ها
وی ادامه می‌دهد: ارتباطات مجازی موجب کم‌رنگ‌شدن اطمینان‌ها و اعتماد‌ها شده است و باید گفت آشنایی از‌طریق ارتباطات مجازی برای ازدواج و سایت‌های همسریابی، به‌‌هیچ‌عنوان توصیه نمی‌شود.
حجت‌الاسلام واعظ موسوی یادآورمی‌شود: مهاجرت یک خانواده نیز باعث می‌شود اصالت‌ها گم شود و اگر این مهاجرت‌ها ادامه‌دار باشد؛ اصالت گم می‌شود و اطمینان و اعتبار را برای خواستگار دچار مشکل می‌کند.
وی با اشاره به ‌ضرورت‌نداشتن کار برای دختران می‌افزاید: اگر دختری زود ازدواج کند، مطیع مرد است و مردانگی مرد نیز در تأمین مخارج زن‌و‌زندگی است؛ پس امروزه خود دختران هستند که باعث شده‌اند مردان از کار زنان و استقلال مالی آن‌ها سوءاستفاده کنند و کمتر به تأمین مخارج زن و زندگی توجه داشته باشند؛ چراکه به این ترتیب از مسئولیت‌های مرد کاسته می‌شود و مردی که طبیعتا دوست دارد همسرش بر او تکیه داشته باشد، از مردانگی خود کوتاه می‌آید.
این کارشناس دینی عنوان‌می‌کند: غربی‌ها پس‌از انقلاب صنعتی دچار مشکل شدند و حالا این سنت غلط غرب ما را دچار مشکل کرده و ترکش‌هایش به ما خورده است؛ از این‌رو باید هوشیار باشیم و به سنت‌های خود و توجه به دین و آیین اسلام برگردیم.

ریشه‌های بیرونی و درونی
یک مشاور خانواده با‌اشاره به ریشه‌های درونی و بیرونی کاهش فرصت‌های ازدواج دختران می‌گوید: ریشه درونی، باورها و اعتماد به‌نفس و احترام و ساختار شخصیتی فرد را تشکیل می‌دهد و بسیار حائز اهمیت است.
دکتر علیرضا نبی تصریح می‌کند: جنبه بیرونی به گوشه‌گیری و بی‌حوصلگی دختر برمی‌گردد که برای حضور در جامعه زنان، پیش‌دستی ندارد و میدان ارتباطی کوتاهی دارد. این‌گونه افراد برای پررنگ‌شدن حضور خود می‌توانند در کلاس‌های آموزشی، هنری و فعالیت‌های خیریه نقش‌آفرینی کنند.
وی یادآور می‌شود: دخترانی که احساس می‌کنند خواستگار ندارند، بخش اول مشکل مربوط به خودشان است و باید توجه به شخصیت خود را جدی بگیرند و گستره ارتباطی‌شان را وسیع کنند.

معیار ازدواج، دلی نیست!
این مشاور خانواده می‌افزاید: پدر‌و‌مادر‌ آگاه و دانا می‌توانند با روابط حسنه مانند صله‌رحم، دیدوبازدید، شرکت در میهمانی‌ها و مراسم مذهبی، دخترشان را به دیگران معرفی کنند. به‌عنوان مثال، شرکت یک مادر با دخترش در یک مراسم مذهبی مانند روضه زنانه، مولودی، جلسات قرآن‌ و...، گستره ارتباطی را برای دختر فراهم می‌آورد. در زمان‌های قدیم نیز گستره ارتباطی با همین دید‌و‌بازدیدها افزایش می‌یافت و خانواده‌ها دختر را در میهمانی می‌دیدند و می‌پسندیدند.
نبی  با بیان اینکه بعید است دختری خواستگار نداشته باشد، خاطرنشان می‌کند: در امر ازدواج معیار باید آنچه خدا می‌پسندد باشد، نه آنچه دل می‌خواهد؛ چرا‌که معیار ازدواج، دلی نیست و باید خدایی باشد، اما متأسفانه امروزه با نام مدرنیته از سنت دور شده‌ایم. دخترها باید دقت کنند هر فرصتی جای تأمل و مشورت دارد، اما فرصت‌ها را از دست ندهند.
مریم لاری

به اشتراک بگذارید: